Hej. ludzie!

Upalne ostatnie dni tego lata... 

Sama się zastanawiam czy to nie nudno fotografować ciągle to samo - to samo jezioro, te same drzewa, pola... to samo miasteczko? Czasem przejeżdżam ładnych parę kilometrów i nawet nie wyjmę aparatu, a potem jakiś listek, kwiatek, chmura wystarczy żeby dać się wciągnąć. Tylko czy dla potencjalnych oglądaczy może być w tym coś ciekawego? Zdaję sobie sprawę, że poza kilkoma osobami z rodziny i znajomymi, którzy systematycznie tu zaglądają chcą w ten sposób wiedzieć co u mnie albo przez grzeczność, większość gości to pewnie "zabłąkani w sieci", którym przypadkiem wyświetliło mój blog (stąd czasem oglądacze z mniej lub bardziej egzotycznych egzotycznych krajów) podczas przeglądania internetu...
To miejsce polubiłam od pierwszego wrażenia, kiedy nie przypuszczałam jeszcze, że stanie się ono aż w takim stopniu i na tyle lat moim domem... Choć tak niepodobne do tego do czego byłam przyzwyczajona - w moich stronach były pagórki, a nie płasko "do bólu", były zimy, było miasto...
Kiedyś żyłam inaczej - szybciej, aktywniej i bardziej z ludźmi. Niewiele miałam czasu na włóczęgi, przyglądanie się naturze, roztkliwianie się nad kroplami rosy i kawałkami kory...
Te proporcje się odwróciły i przeżyłam tu kilka dobrych, kilka trudnych lat, a teraz? Chyba zwyczajne, może przejściowe (w jakimś sensie wszystkie są przejściowe) dni, miesiące... Które może znowu przyniosą "kiedyś" kolejną zmianę i ten czas pozostanie tylko wspomnieniem na blogu?
I to pisanie, i te zdjęcia są pewnie głównie mnie potrzebne, ale...
Hej, Ludzie! Jesteście tam? Odezwijcie się!
To dla WAS!

W krótkim życiu bańki

chodzi tylko o to by leciutko wzlecieć,

W krótkim życiu róży

by wyglądać pięknie i zapach rozsiewać,

W krótkim życiu tęczy

żeby krople złapać i zabarwić promień,

W krótkim życiu trawy

by rosnąć na ścięcie,

W krótkim życiu grzmotu

huknąć jak najgłośniej,

W życiu płatka śniegu

by skrząc się opadać,

W życiu błyskawicy

żeby przeciąć niebo,

W krótkim życiu dębu

żeby w siłę wzrosnąć...

O co może chodzić w moim krótkim życiu?

Może właśnie o to, by ujrzeć to wszystko?